Naprawa nietypowych samochodów
Prawdziwi pasjonaci motoryzacji posiadają nawet najbardziej nietypowe samochody. O ile jeżdżenie takimi samochodami może sprawiać im ogromną przyjemność, o tyle ich naprawa może być problematyczna. Dlatego powinni oni od razu skorzystać z pomocy mechanika jeżeli dochodzą do wniosku, że coś w ich samochodzie zaczyna szwankować. Bardzo często części do takich samochodów muszą być sprowadzane z zagranicy, co wpływa na podniesienie kosztów związanych z ich naprawą. Poza tym montaż tych części samochodowych może wymagać skorzystania z bardziej specjalistycznych sprzętów i urządzeń. Dlatego trudna naprawa samochodu powinna być przeprowadzana u takich mechaników, którzy specjalizują się w wykonywaniu takich właśnie trudnych napraw.
bęben hamulcowy
Budowa
Szczęki hamulcowe
Do podstawowych elementów hamulca bębnowego zaliczają się:
bęben hamulcowy ? ruchomy człon hamowany.
szczęki hamulcowe ? nieruchomy człon hamujący, wyposażony w okładziny cierne. W trakcie hamowania szczęki naciskane rozpieraczem wykonują niewielki ruch ? obrót o bardzo mały kąt. W standardowych konstrukcjach występują dwie szczęki. Szczęka obracająca się zgodnie z kierunkiem obrotu bębna nazywana jest szczęką współbieżną, natomiast szczęka obracająca się przeciwnie do kierunku obrotu bębna ? szczęką przeciwbieżną.
rozpieracz szczęk ? sterowalny element odpowiedzialny za docisk szczęk do bębna. Najczęściej jest to siłownik hydrauliczny lub element mechaniczny (np. krzywka). W niektórych konstrukcjach stosowana jest większa liczba rozpieraczy. Rozpieraczem steruje zewnętrzny mechanizm sterujący.
sprężyna odciągająca ? element odpowiedzialny za powrót oraz utrzymanie szczęk w pozycji braku styku z bębnem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy
Stosowanie nadwozi samonośnych
Nadwozie samonośne (z fr. monocoque) ? rodzaj nadwozia, gdzie elementem nośnym jest samo pudło będące belką nośną, dzięki czemu wyeliminowano podział na podwozie ramowe oraz karoserię nieniosącą na nim osadzoną (np. samochody ciężarowe).
Stosowanie nadwozi samonośnych spowodowało bardzo znaczny spadek masy pojazdów oraz ich wytrzymałości zderzeniowej. Pośrednią konstrukcją jest nadwozie półniosące, gdzie karoseria jest przykręcana na sztywno do lekkiej ramy.
Budowa
Nadwozie samonośne składa się z:
płyty podłogowej (w samochodach osobowych i autobusach niskopodłogowych)
kratownicy (w autobusach dalekobieżnych) lub ostoi (w konstrukcjach kolejowych)
struktury nośnej nadwozia (słupki boczne, wzmocnienia dachowe itp.)
Zastosowanie
Nadwozie samonośne najczęściej jest stosowane w konstrukcjach pojazdów. Pierwszym samochodem z nadwoziem samonośnym była Lancia Lambda, następnie powstały nadwozia trolejbusowe Vetra, furgonów Chenard&Walcker i autobusowe, gdzie pierwszy był w 1942 r. Chausson, którego nadwozie było także stosowane jako trolejbusowe.
Pierwsze polskie konstrukcje samonośne pochodzą z lat pięćdziesiątych XX wieku i są to: Mikrus MR-300 w zakresie samochodów osobowych, i San H01 w dziedzinie autobusów, jednak oba pojazdy nie odegrały znaczącej roli w polskiej motoryzacji.
Rozwój nadwozi samonośnych doprowadził m.in. do powstania autobusów i tramwajów niskopodłogowych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie_samono%C5%9Bne